عفاف و حجاب

زینب کبری(س) و خاندان امام حسین(ع) برای زنان الگوی گوهر ناب حجاب اند، چراکه در عین مشارکت در حماسه ای عظیم و ادای رسالت حساس و خطیر، متانت و عفاف را هم مراعات کردند.

امام حسین(ع) به خواهران و دخترش فاطمه توصیه فرمود که اگر کشته شدم گریبان چاک نزنید، صورت مخراشید و سخنان ناروا و نکوهیده مگویید.

در آخرین ساعات، وقتی امام صدای گریه بلند دخترانش را شنید، عباس و علی اکبر(ع) را فرستاد تا آنها را به صبر و آرامش دعوت نمایند.

پس از کشته شدن امام حسین(ع) وقتی گذر عمر سعد نزد زنان و دختران افتاد بر سرش فریاد زدند و گریستند و از او خواستند که آنچه از آنان غارت شده را بازگردانند تا خود را بپوشانند.

شب عاشورا امام حسین(ع) در گفتگو با خانواده اش آنها را به حجاب و عفاف و خویشتن داری توصیه نمود.

روز عاشورا وقتی زینب(س) بی طاقت شد و به صورت خود زد، امام به او فرمود:"آرام باش و زبان شماتت این گروه را نسبت به ما دراز مکن".

ام کلثوم(س) به مأمور بردن اسیران گفت:" وقتی مارا وارد دمشق می کنید از دری وارد کنید که تماشاچی کمتری داشته باشد. و از آنها در خواست کرد تا سرهای شهدا را از کجاوه های اهل بیت فاصله دهند تا نگاه مردم به آنها باشد و حرم رسول الله را تماشا نکنند.

از اعتراض های شدید زینب کبری (س) به یزید این بود که:" ای یزید! آیا عدالت است که همسران و کنیزان خود را در حرمسرا پوشیده نگاه داشته ای و دختران پیامبر را به صورت اسیر شهر به شهر می گردانی، حجابشان را هتک کرده و چهره هایشان را در معرض دید همگان قرار داده ای که دور و نزدیک به صورت آنها نگاه می کنند؟!"

منبع: پیام های عاشورا، جواد محدّثی

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: